Second Impressions

Second Impressions.

Excuses voor de absentie van een eerdere blog maar ik heb absoluut niet stilgezeten de afgelopen weken. Inmiddels ben ik alweer 3 weken in de Verenigde Arabische Emiraten! En er is alweer van alles voorgevallen. De vrije tijd is vooral besteed aan weelde & decadentie om eerlijk te zijn! Maar laten we eerst even een kleine impressie geven van hoe het er op het werk aan toegaat.

De eerste vijf dagen op St. Regis Saadiyat Island Resort Abu Dhabi, want zo moeten we het uitspreken, stonden in het teken van training. In een groep met nog 33 andere zaten we het grootste deel van de tijd in de grote balzaal. Deze zaal kan men met wegvallende muren kleiner en groter maken naarmate de groep. Er zijn volgens mij zo’n negen delen die samen de ‘grote’ balzaal kunnen vormen waar je dan een goed feestje voor 3000 man in kunt houden! Wij hadden slechts 2/9e in gebruik en hierin vielen wij al aardig in het niet. Niet alleen omdat nog niet de helft van de ruimte in gebruik was…maar ook omdat het plafond een meter of tien hoog is!
De training werd verzorgd door Justine en Veronica van de personeelsafdeling. De groep bestond voornamelijk uit Indiërs & Filipino’s die als ‘staff in line’ werken. Er zaten nog een of twee andere supervisors in de groep, een Spaanse – jonge – man die bij IT werkzaam zou worden en een dame die director of marketing zou worden. Het niveau van Engels in de groep was zeker niet altijd toereikend en de eerste dagen werd er heel veel algemene informatie gegeven. Veel van deze informatie wist ik al omdat ik dit allemaal had voorbereid voor mijn sollicitatie. Zaken als UAE cultuur, starwood structuur, St. Regis missie/visie, St. Regis geschiedenis, St. Regis waarden en structuur kwamen hierin naar voren. Persoonlijk ging het mij wat langzaam maar begreep waarom er uitgebreid op in wordt gegaan. 30 van de 35 man in de zaal hadden niet eens de website geopend van het bedrijf waarvoor ze zouden gaan werken. Pfff.
De eerste middag van training werd wel meteen ‘leuk’ gemaakt door een kleine tour door de stad te doen. Met z’n alle in de bus en de eerste stop was het Saadiyat Manarat. Een van de weinige gebouwen naast St. Regis op Saadiyat Island. In deze kleine expo werden we rondgeleid en kregen we te zien wat er de komende jaren tot 2030 allemaal met Saadiyat te gebeuren staat. Het is ongelooflijk om te zien maar ze gaan het nog hélémaal volbouwen. Niet alleen een Gügenheim, Louvre, Performing modern arts centrum en National Zayed Museum om de naam van cultureel district te vestigen maar ook residentieel wordt het hele eiland nog ontwikkelt. Best wel interessant om te zien in ieder geval. Zo liggen er ook plannen voor een Louis Vitton villa park. Daarna ging de bus door naar ‘heritage village’ waar een bedoeïenendorp is nagebouwd wat echt niet spectaculair is maar waar je wel een schitterend uitzicht hebt over de skyline van AD! Hierna kwam de klapper van de dag; de grote Moskee! Het gekke van alles hier is dat het allemaal gratis is, al deze ‘attracties’. In het westen zouden we hier een financiële slag uit slaan maar hier zie je echt dat de overheid het geld simpelweg niet nodig heeft dus schenken ze dit soort projecten allemaal aan de mensen om van te genieten. Rijk of arm; iedereen is welkom. Heel mooi!

Eigenlijk is het pure heiligschennis om de schoonheid van dit gebouw uit te drukken in luttele woorden op papier. Echter ga ik toch een arrogante poging doen om jullie mee te nemen in het gevoel om jullie zo te overtuigen het zelf een keer te komen bekijken. Want het is voor mij persoonlijk het mooiste gebedshuis waar ik OOIT in ben geweest. Wanneer we aan komen lopen daagt het gebouw je ogen uit. Door het kristalwitte marmer weerkaatsen de torens, muren en vloeren het felle zonlicht alsof ze het je moeilijk wilt maken om naar haar te kijken. De bijna 200 koepels sieren het dak van de Moskee welke ondersteund worden door de klassieke Arabische duizend-en-een-nacht bogen die uitlopen in duizenden ronde, elegante pilaren. De dames moeten allen hun haar en huid bedekken en van de heren wordt ook verwacht dat ze met enige discretie naar binnen treden. Door de grote poort kom je op een enorme binnenplaats. Het lijkt een zee van perfect gelegd marmer en waarna we onze schoenen hebben ontdaan voel je pas hoe ongelooflijk glad en perfect onderhouden deze vloer is. Er is op deze binnenplaats plek voor 30.000 aanbidders van Allah!
Een perfect vierkant plein van over de hele wereld geïmporteerd marmer. De stijl van de pilaren, bogen, muren, koepels en minaretten is een samensmelting van Islam. Ze hebben namelijk alle verschillende stijlen verwerkt in deze ene moskee. Zowel Marrokaanse invloeden als Turkse, Egyptische en Irakese etc. De grote leider van dit land Khalifa Mohammed Bin Zayed (als ik het goed zeg hoor!) heeft ook dit project geïnitieerd maar helaas is de beste man in 2004 overleden terwijl de Moskee pas in 2008 afgemaakt is. Hij heeft zijn laatste rustplaats wel vlakbij zijn grote droom.
Wanneer we binnen mogen treden val ik van de ene in de andere verbazing. De versieringen, de details en de ongelooflijke mate waarmee er is nagedacht over de architectuur is simpelweg ongelooflijk. Binnen op het tapijt is plaats voor nogmaals 10.000 aanbidders op ’s werelds grootste tapijt-uit-een-stuk om het zomaar te zeggen. De kroonluchters die er hangen zijn gevuld met goud en kristal en in de grootste kroonluchter is meer dan twintig kilo aan puur goud verwerkt! Een kilootje goud gaat tegenwoordig volgens mij voor €43.000 dus reken maar uit…
Er heerst serene rust en het is helemaal niet druk! Alles heeft tijd om op me in te werken. De lichtinvallen, de muurversieringen, het prachtige tapijt, de symboliek, de ruimte en de rust. Wat is dít on ge loof lijk indrukwekkend. Met belangrijke gebeurtenissen verzamelen zich hier 10.000 mannen zich op een tapijt (binnen 3 minuten door perfecte logistiek!) om hun god te aanbidden samen met nog 30.000 andere die buiten in de brandende hitte meedoen. Ze kijken dan richting Mekka en in dit geval naar een enorme muur waarop 99 keer de naam van Allah geschreven is; Allah de almachtige, Allah de barmhartige etc… De 100e naam van Allah weet niemand en kan voor iedereen anders zijn. Hiervoor is een grote open plek op het midden van de muur gelaten. Onderaan de muur is een nis van goud gemaakt met witte golven erin; zeeën van honing en melk aangezien dit wacht wanneer met de hemel betreedt. Zowel als bloemen overal welke afgebeeld staan op alle muren. De bloemen op de muren zijn tevens allen bloemen die op dat deel van de evenaar groeien welke kant de muur op staat. Echt ongelooflijk mooie gedachten allemaal.
Het belachelijke luxe-probleem dat ik krijg is dat ik door het reizen steeds minder snel onder de indruk ben. Gelukkig was dit een moment dat ik kippenvel kreeg en diep diep onder de indruk was van alles wat ik in mij op mocht nemen. Echt een ongelooflijk voorrecht!

De andere dagen van de training waren een stuk minder spannend en laat ik graag even voor wat het is. Op donderdagavond na het werk had Casper namelijk ‘weekend’! Aangezien ik vrijdag vrij was ben ik ’s avonds met Esmee even een vorkje gaan prikken bij het Hilton. Daar bedachten we ons dat we eigenlijk toch heel graag samen wilde zijn de komende dagen en hebben we spontaan nog even voor een prikkie het Westin geboekt voor twee nachten! Voor normale mensen slaat dit natuurlijk nergens op maar met onze prijzen zijn we later die avond ingecheckt als in een belachelijk luxe kamer met uitzicht over de golfbanen voor €30,- p.p.p.n. De volgende ochtend was het vrijdagmorgen en wat doen de mensen hier op vrijdagochtend/middag? Brunchen. Écht een DING hier in AD. Gelukkig werkt ons vriendinnetje Inge bij het Westin en regelde die even een brunch (die al volgeboekt zat) voor ons met 50% korting haha. Dit betekende ALSNOG €40,- p.p. maargoed…de Westin brunch is beroemd in AD dus hadden we er wel €80,- voor over. We hebben dan ook van 13:00 tot 16:30 ons mogen vergrijpen aan alles keizers en koningen ooit bedacht hebben dat lekker is! Van sushi tot krab, van oesters tot waygu beef, van coquilles tot chocoladefonteinen, van kaasbuffetten tot verse broden, van hele speenvarkens tot aardbeienkruimelcake’jes. BEDENK het maar…het was er. Echt pure waanzin, onzinnige overdaad, overheerlijke decadentie. Dit dan met onbeperkte aanvoer van wijn, water, koffie thee you name it! Hele families die hier gaan zitten (zonder 50% korting) en dan ook nog eens het ‘champagnepakket’ nemen voor €100,- per persoon. Dát ging ons wel wat ver maar we denken dat we onze €40,- er toch redelijk uitgegeten en gedronken hebben haha! Later op de kamer kregen we nog een fles wijn van het huis naar de kamer gestuurd haha. Echt wat een leven hebben wij zeg?! En om nog even een aanrader aan iedereen te geven; ga OOIT in je leven slapen in het Westin. Ze hebben namelijk het ‘heavenly bed’. Deze bedden zijn écht de ALLER ALLER ALLER lekkerste bedden waar je óóit in gelegen hebt. (Te koop voor €3000,-).

Na dit heerlijke weekend werd het tijd om echt de mouwen op te stropen en wat arbeid te verrichten. De eerste twee weken draai ik ‘ochtenddiensten’ (10:00 – 19:00). Prima dienst omdat je smorgens niet vroeg op hoeft en nog iets aan je avond kan hebben ook. Je gaat om 08:45 de deur uit en bent rond 19:45 terug dus dat is heel goed te doen. Eerste dag was vooral observeren en vooral beetje positief proberen te helpen her en der. De tweede dag was meteen helemaal super; ziek. Meteen moeten afbellen omdat ik waarschijnlijk iets verkeerds gegeten had. Hoe dat meestal verloopt weet men over het algemeen en ik zal over de details verder niet uitweiden…
De derde dag leek veel op de rest van de week. Observeren en vooral domme klusjes doen. Het begon me wel op te vallen hoe ongelooflijk hiërarchisch het er hier aan toe gaat. Boven de vijf barmannen, vier hostesses en vijftien gewone serveerders/sters sta ‘ik’ al supervisor. Echter staan er naast mij nog vijf (!!!) supervisors. Daarboven hebben we een assistent manager en daarboven nog een manager. Nog niet te beginnen over de manager F&B, assistent director of F&B, director of F&B, hotel manager, assistent general manager, general manager of regional director. Om even een idee te geven…
De chef zorgt voor een fantastische uitgifte van heerlijke vissen en schaal/schelpdieren maar de stijl van het restaurant is mij wel erg casual. Sommige van mijn collegae dragen gewoon een spijkerbroek (omdat dat kan/mag) in plaats van de kakikleurige lange broek die we dragen. De tafels worden érg kaal gedekt en nog maar niet te beginnen over de wijnglazen; verschrikkelijk. ’s Avonds krijgt t restaurant wel veel allure met verlichting en het loungegedeelte op het strand. Wordt veel moeite in gestoken om de juiste relaxte, vrije sfeer te creëren voor onze gasten.
De werkzaamheden vallen tot zover beetje tegen. Momenteel heb ik nog 0 verantwoordelijkheid en het is me al opgevallen dat alle dingen die ik operationeel als ‘leuk’ kan bestempelen vooral gedaan worden door assistent manager en hoger. Zo ben ik tot nu toe bijna dagelijks met kussens te sjouwen, sta ik servetten te vouwen of sjouwen met grote platen ‘debarrasseer-meuk’.
We zullen het nog een paar weken moeten aankijken hoe het verloopt als ik wat meer ‘in’ het team zit. Tot nu toe ben ik slechts onder de indruk van het bedrijf en brand St. Regis en zeker van het fysieke pand. De spullen waarmee we werken zijn ook van de hoogste kwaliteit. En óveral is over nagedacht.

Na deze week stond er meteen weer een súper weekend voor de deur. Tim&Soraya zitten namelijk al een paar dagen in Dubai te vertoeven in het Sofitel op de Palm maar komen dit weekend naar Abu Dhabi. Ze hebben zelfs drie nachten in mijn hotel geboekt! Doe maar decadent dus. Omdat Esmee en ik niet achter kunnen blijven bij hen besloten wij ook een hotelletje te boeken voor twee nachten zodat we niet na een leuke avond elkaar op de taxi hoeven te zetten. Wat ook al paar keer is voorgekomen en wat écht écht niet preferabel is om het even licht uit te drukken. Ik durf bijna niet te zeggen maar met onze personeelskorting (HOTrate) was het St. Regis Corniche – AD is de enige stad ter wereld waar twee St. Regissen liggen – slechts €35,- p.p.p.n! Dit konden we niet weerstaan en dus konden wij net zo goed opscheppen dit weekend. Op de 44e verdieping met een zee van lichtjes en zee uit ons raam was het helemaal niet verschrikkelijk vertoeven daar. Na de eerste nacht moest Casper wel nog even een dagje jobpen maar dat maakte niet zoveel uit. Vrijdagavond waren Tim&Soraya er en zijn we even een simpel hapje gaan eten. Heel gezellig om ze weer te zien ondanks dat het nog niet zó lang geleden was dat we hen gezien hadden maar dat geeft helemaal niks! De dag erna besluiten we heerlijk uit te slapen en gaan we lekker aan het privézwembad/strand van St. Regis liggen. Lekker decadent en aan alles in/om het zwembad zie je dat het écht kwaliteit is. Fantastisch mooie ligbedden van degelijk teak. Mooie dikke kussens erop waarop voor je een heerlijk grote zachte badhanddoek wordt gelegd. Daarnaast krijg je natuurlijk ook een losse grote heerlijke zachte badhanddoek om te gebruiken én een flesje ijskoud water – wat je wel kunt gebruiken aangezien het al dik 35 graden is. Schaduw? Je knipt je vingers en komen de parasol uitklappen. Weer klaar voor zon? Nogmaals met je handen klappen en er staan er weer twee klaar voor je. Broodje tonijnsalade? Wat dacht je van heerlijk vers gegrilde stukjes tonijn die nog mooi rood van binnen zijn in plaats van een blikje waar we wat mayonaisse bij mikken? De kleedkamers hebben schitterende teakhouten lockers maar natuurlijk regendouches, stoomcabines, sauna’s en een handjevol amenities. Hier kan ik wel aan wennen!
Later in de middag rijden we met Tim&Soraya mee naar Dubai! Zij komen er net van af maar vinden het absoluut geen straf om nogmaals te gaan en Esmee & ik staan natuurlijk te popelen om ook een keer deze stad te zien. Alleen al over deze stad kan ik waarschijnlijk nog 4 pagina’s volschrijven maar dat zal ik jullie besparen! De voorstelling die je hebt klopt wel met wat de stad is…echter is het dát maal tien zeg maar. Het is echt misschien wel de meest bizarre stad waar ik ooit geweest bent haha. IEDEREEN moet een keer naar Dubai mall haha. Meer dan DUIZEND winkels om je helemaal op uit te leven. Bijna geen winkel zit er dubbel. Je kan hier letterlijk WEKEN shoppen totdat je tweede hypotheek er helemaal doorheen is (Lionne, Cyrille?!?!?!). Goedkoop is wel anders moeten we hieraan toevoegen.
Op een van de foodcourts kan men uit meer dan 50 (!!!) eetgelegenheden kiezen! Nog maar niet te spreken over de ‘fashion’ lane waar écht écht ALLE grote merken pal naast elkaar liggen. Of ’s werelds grootste aquarium wat ook té vet is om te zien. Echt unglaublich!
Eenmaal buiten stap je uit de mal tegen dé Burj Khalifa aan. Dit was weer zo’n moment dat ik écht onder de indruk was… Ook hiervan zie je foto’s en maak je je een voorstelling maar dit ding is echt belachelijk hoog haha. Bij de Petronas towers in Kuala Lumpur was ik niet zo onder de indruk…maar dit ding…jezus. Je moet écht je hoofd in je nek gooien wil je de top kunnen zien. Héél vet. Net als de watershow die elk half uur vanaf 18:00 tot 23:00 is. Echt beetje Las Vegas 2.0 zegmaar. Héél tof gedaan. Ook ’s avonds zit de Burj er fántastisch uit. Echt supergaaf.
Daarna nemen Tim&Soraya ons mee naar Dubai Marina wat echt een heel gezellig stukje is waar men lekker hand-in-hand (!!!) kan flaneren. Hartstikke westers en het kanaal ligt vol met mooie jachten. Aan beide zijden van het kanaal staan torenhoge wolkenkrabbers met verlichting die je normaal alleen maar in de films ziet. Echt magisch mooi. Hier komen we ook op het idee om te kijken of het Mariott (een van de weinige hotels tussen allemaal residentiële gebouwen) een skybar heeft. Toevallig had deze die ook haha. Vanaf de skybar op de 52e verdieping hadden we schitterend uitzicht over hét verlichte palmeiland. Het blijft bijna niet in woorden uit te drukken maar echt té gaaf haha. Hier moet je natuurlijk een cocktail drinken en rustig alles op je in laten werken.
Daarna was het tijd om terug te keren naar AD. Vrij laat – 01:00 – lag ik in bedje. Geregeld had ik dat ik nog een dag vrij had omdat we bezoek uit Nederland hadden! Wellicht dat ik nu wel tien dagen achter elkaar moet maargoed. Dat zien we dan wel weer.

Lekker uitslapen, aan het zwembad liggen en pas ’s middags weer met Tim&Soraya op pad. Hoogtepunt van die middag was bezoek aan de moskee. Ook zij waren zéér onder de indruk. Het feit dat we nu de moskee bezochten precies in de overgang van de dag naar de nacht gaf nog een extra dimensie. Het licht veranderde en de verlichting ging aan, de minaretten begonnen te loeien met gebedsliederen en veel spiritueler dan dat wordt zo’n plek toch echt niet. Heel bijzonder om dat meegemaakt te hebben.
’s Avonds vergezelde Esmee zich op hakken weer bij ons in een schitterende zwarte jurk en haar haren mooi bij elkaar met een klein vlechtje in de zijkant van haar haar. Echt heel erg mooi zag ze er uit die avond. En niet zonder reden; we gingen sjiek uit eten!
De laatste avond samen hebben we een toprestaurant in de stad uitgezocht. In het St. Regis Corniche ligt een Italiaan die op tripadvisor als nummer vijftien staat van de hele stad! Dat is nogal wat als er dik 1500 eetgelenheden liggen in een stad. Daar komt natuurlijk mooi bij dat wij 50% korting krijgen haha. Echt héérlijk getafeld met de beste carpaccio die je ooit geproefd hebt en een biefstuk gedeeld met Tim (hij was ENORM en aan het bot afgesneden aan tafel, en ook daadwerkeiljk om te delen haha) waar íedere vleesliefhebber zijn vingers bij af zou likken. Daar móet je dan ook een heerlijk stevige, robuuste, volle donkerrode Italiaanse krachtpatser naastzetten om heerlijk van te kunnen genieten om zo een perfecte wijn/spijs combinatie te maken. Ter afsluiting een tiramisu om te delen door vieren en ter échte afsluiting een afzakkertje in de St. Regis bar. Helemaal áf.

Wat zijn wij toch ongelooflijke geluksvogels om dit soort ervaringen te mogen beleven. Zoals ze wel eens zeggen; reizen is de enige manier van geld uitgeven waar een mens rijker van wordt!